Daha önce hakkında atıp tuttuğumuz Avatar'ı izledik dün. 5 kişiydik, daha bi eğlenceli oldu haliyle. İlk defa 3 boyutlu film izliyor olmamı gözönünde bulundurun okurken. Filmin görselliğine diyecek laf yok 10 üzerinden 11. (mesela burada gözönünde bulundurma işlemini devreye sokabilirsiniz)
Konu ise 10 üzerinden 6.5 tir bence. O da keçinin bol olduğu yerde olması sayesinde. Son zamanlarda pek de sağlam konuların çıkmadığı holivud en son Dark Knight ve Disrict 9 ile "çok bilinen konuyu iyi işleme" başarısını göstermişti. Bu o kadar olmasa da onlara yaklaştı. Daha en başından "bu ceyk albayla filmin sonunda kapışır" demiştim, tuttu. Ceyk'in iyi adamların tarafına geçeceği zaten belliydi. Ayrıca albayın tipi "ben kötü adamım" diye bas bas bağırıyordu. Gene seçilmiş adam geyiği vardı.
Ceyk'in Filmde gaza getirici sahneler de boldu. ( IMAX etkilerini de gözönüne alın)
Bi adam bu kadar mı belli eder arkadaş kötü adam olduğunu.
Neytiri hanım da güzel olmuş, Haldun Üstünel ve bir kutu çikolatayla istemeye gidilebilir. Daha önceki yazıda da belirttiğim üzere ben konuya değil, tasarımlara takıldım. Filmi izledikten sonra da kanaatim güçlendi. İyi tasarlamışlar adamlar. Tasarımda raklılık beğeni grafiğini tam tepeden yakalamışlar. Daha önce de gördüğümüz dünya tasarlamaca işlerinin içinde en iyisi buydu. Bir çok kişinin beğeneceği, uçlarda olmayan bir dünya Pandora. Yalnız bu tasarlama işlerinin sonunun "Tanrıyı oynama" dürtüsünü ateşleme ihtimalinden korkuyorum. Avatar bu konuda bir devrim olabilir. Nitekim şimdiye kadar yapılanların en ciddiye alınabiliri.Unutmadan; fotoğrafınıza göre avatarınızı çizen program, site vb. şeylere hazırlıklı olun, ya da çoktan yapılmıştır bunlar da ben bilmiyorumdur.
Wikipedia'dan Avatar filmi ile ilgili başlıkta film yorumlarına bakıyordum. Bir tanesi "Senaryo biraz...bariz. Fakat bu da filmin olmasını sağlayan etkenlerden biri." diyordu. İşte tam da aklımdan geçen buydu benim. Bu film, çocukluğumuzdan beri seyrettiğimiz ve bizi heyecanlandıran filmlerin her birinden bir şeyler barındırıyor. Her ne kadar artık klişeleşmiş de olsa, bütün o filmlerde gördüğümüz sahneleri burada da görmek istiyoruz. Efektler güzel olsun istiyoruz. Film bizi alıp başka diyarlara götürsün istiyoruz. Kendimizi ana karakterin yerine koymak, ve sonunda onun ana kötüyle kapışmasını isiyoruz. Sonra güzel bir mesaj versin, biz de "Eyvallah." deyip yatalım istiyoruz. Şimdi ben hikaye çok yavandı diyen insanlara sormak isterim; filmde ufacık bir oynamayla bir ters köşe durumu falan konsaydı, acaba bu arkadaşların içinden "abi film şaheserdi ya!" diye hönkürenler çıkacak mıydı, çıkmayacak mıydı?
YanıtlaSilGünümüz insanı yalnızlığın getirdiği bir yabancılaşma ile, kendisi bir şeyler yapmaya isteksiz, yapılanları da korkunç bir maymun iştahlılıkla işleyip saniyeler içinde algısının geri dönüşüm kutusuna yollar bir ruh hali içinde "İlginç bir şeyler istiyorum, ilginç, ilginç, iiiilgiinççç!!!" diye bağıradursun, bizim çok önemli bir gerçeği her zaman hatırlamamız gerekiyor: Orjinallik çok abartılmış bir şeydir. Zaten ortada anlatmaya değer iki üç tane konu var, çünkü insanlığın tekerrürden ibaret tarihi ortada. Hep aynı hatalar, küçük hesaplar, anlık mutluluklar, ölümsüzlük arayışları, inişler, çıkışlar. Marifet yeni bir şey bulacağım diye insanı insan yapan değerleri hiçe saymakta değil, eldeki o iki üç konuyu izleyicinin hisleriyle uyum halinde ilerleyecek şekilde işleyebilmekte. Avatar bunu kesinlikle başarıyor. Ve bir izleyici olarak benim başka bir derdim kalmıyor.
Bu yazıyı yazarken "senaryo bariz ama filmin gişe başarısı için böyle ortalama bir senaryo kaçınılmazdı" gibisinden bir şey yazacaktım, vazgeçtim. Çünkü ben filmin gişesine göre değil kendi beğenime göre yorum yapmalıydım, bu yüzden empati burada işe yaramayacaktı. Ayrıca Özellikle District 9 ve Dark Knight örneklerini vermiştim ki, "zaten bilinen bir konunun klişelere boğulmaması" örneğini akıllara getirebileyim. Kısaca, filmi vezir eden de rezil eden de yönetmendir.
YanıtlaSil